در مراسم استاد علیزاده مطرح شد؛
گمشده اش حكمت بود و همواره در جست وجو
به گزارش نور معرفت آیین رونمایی یادنامه حكیم انسی با عنوان «توفیق رفیق بدرقه طریق» ویژه استاد مختار علیزاده با حضور شخصیت های فرهنگی و هنری در ساختمان آرشیو ملی برگزار گردید.
به گزارش نور معرفت به نقل از ایسنا، اسماعیل بنی اردلان –رئیس دانشگاه هنر- درباره شخصیت مرحوم علیزاده اظهار نمود: ایشان در اصل فلسفه خوانده بود اما اهم مطالعات او درباره معارف اسلامی بود. می خواست مباحث هنر را بر اساس معارف اسلامی مورد بحث و ارزیابی قرار دهد و توانست خیلی ها را نسبت به این مورد علاقه مند كند.
وی افزود: مرحوم علیزاده می گفت اگر ما بخواهیم هنری داشته باشیم مبنای آن باید بر اساس فكر خودمان باشد و سوالی كه مطرح می كردند این بود كه آن مبنا چیست؟ این مبنا بطور قطع حكمت است و وقتی از حكمت سخن می گفت به معنایی به حكمت انسی و یا مباحث عرفانی توجه داشت و از میان این ها كتاب عبدالرزاق در باب فتوت مبنای اصلی وی بود. آن كتاب هم فی الواقع تفسیر فرمایشی از حضرت علی (ع) در باب «فضیلت چیست؟» بود. وقتی فضایل را مطرح می كنند این كتاب بر تفسیر این است كه فتوت چیست و چگونه آغاز می شود.
رئیس دانشگاه هنر افزود: استاد مرحوم علیزاده هنر را به فتوت می برد و فتوت به معنای ظهور نور است و به اسماء می رفت. این مهم ترین بحثی بود كه وی مطرح می كرد و مساله دوم توجه دادن به اینكه هر علمی را بخواهیم دنبال نماییم بحث مبحث مسائل و مبادی آن مهم می باشد. البته باید بفهمیم مبحث و مسائل و مبادی چیست و در هنر مبحث مسائل و مبادی چگونه مطرح می شود. این پرسش هایی بود كه مرحوم علیزاده مطرح می كرد.
بنی اردلان در ادامه با اشاره به سه خصوصیت بارز اخلاقی مرحوم استاد علیزاده اظهار داشت: استاد علیزاده كم سخن می گفت، وقتی سخن می گفت با تأمل و اندیشه بود. متواضع بودند، هیچ گاه بگونه ای سخن نمی گفتند كه بگویند من این ها را بلدم و به تعلقات و امور دنیوی وابسته نبود و برای او اهمیتی نداشت كه مطرح باشد و یا صاحب چیزی. مساله او جست وجوی حكمت بود. آنچه كه می گوییم مومن گمشده اش حكمت است و این مساله اصلی وی بود.
در ادامه محمد رجبی رئیس سابق كتابخانه و مركز اسناد مجلس با اشاره به شخصیت مرحوم استاد علیزاده اظهار داشت: وی به تمام معنا فردی بود كه وجودش با حكمت عجین شده بود و ذكر و فكر و زندگی فردی و جمعی او با حكمت قرین شده بود و از جوانی به مطالعه و تحقیق حكمت پرداخت و تا انتهای عمر هم به تعلیم حكمت می پرداخت. آن زمان دوستان زیادی را تشویق كرد كه وارد وادی حكمت شدند و در دوره ای كه خودشان به رشد رسیدند شاگردان زیادی را استاد كردند.
وی اظهار داشت: شروع ایشان با فلسفه بود اما ادامه كارشان فراتر از فلسفه رفت و به عرفان رسید. در عرفان هم ایشان فراتر رفت و به حكمت نبوی و علوی رسید. ذكر و فكر ایشان در این دو دهه اخیر كلمات حضرت امیرالمومنین علی (ع) و پیامبر (ص) بود و چون یكی از شیوه های تحقیق وی تعمق در ریشه كلمات بود به كلمات ویژه ای كه اسماء الهی بود می پرداخت و این سال های اخیر بیشترین وقت وی صرف تعمق در كلماتی كه اسماء الحسنی الهی بود صرف می شد و خوشبختانه شاگردان زیادی كه امروز اساتید خیلی خوب ما هستند را تربیت كردند بخصوص در این ۱۰ سال گذشته از حكمت به هنر روی آوردند منتهی حقیقت هنر برای استاد بسیار مهم بود و اساتید خوبی را هم در مورد حكمت هنر تربیت كردند كه خیلی ها مسئولینی هستند كه خودشان استادند.
رجبی افزود: مرحوم استاد علیزاده در دانشگاه های گوناگونی همچون دانشگاه هنر، شاهد، تربیت مدرس، تبریز و... تدریس داشتند و بیان ویژه ای در مورد حكمت هنر عرضه می دادند. مباحثی كه مملكت ما با آن غریب بود. شاگردان ایشان تا آخر عمرشان به صورت مستمر در خانه استاد رفت و آمد داشتند و امیدواریم بركت ایشان در شاگردانشان ادامه پیدا كند و به جامعه نیازمند مدد برسانند.
در ادامه دكتر مهدی علیزاده –رئیس پژوهشكده حقوق جزا و جرم شناسی و فرزند مرحوم استاد علیزاده- با عرضه صحبت هایی كوتاه در ارتباط با شخصیت بزرگ استاد علیزاده عنوان كرد: بنده نه بعنوان پسر ایشان بلكه بعنوان شاگردشان فكر می كنم هم اكنون لازم بود كه از محضر ایشان بهره ببریم. كتاب عبدالرزاق و جمله « لا فتی الا علیّ لا سیف الاّ ذوالفقار» جزو جدایی ناپذیر زندگی استاد علیزاده بود. مرحوم عبدالرزاق به كلمه فتوت اشاره داشته اند و فتوت یعنی برای سلوك مسیر حضرت حق فرد از جان و مالش می گذرد. شاید خیلی ها به آن اعتقاد نداشته باشند. مرحوم پدر ما به حكمت اسلامی توجه داشتند و به آن عمل می كردند. خیلی در فضای دنیا و تعلقات خاطر دنیوی نبودند و به همین زندگی كه داشتند كفایت می كردند چون كه ذوب در صفات جلاله بودند. مرحوم ابوی به خصوصیت ها و صفات حضرت علی (ع) توجه ویژه ای داشتند.
ایشان در ادامه با اشاره به شخصیت بارز حضرت زینب (س) اظهار داشت: وقتی از حضرت زینب (س) در شام سوال می كنند كه كربلا چگونه گذشت حضرت در یك جمله می گویند «ما رأیت الا جمیلا» و این یعنی هر آنچه كه از دوست رسد زیباست.
علیزاده در ادامه با اشاره به بخشی از زندگی مولانا با شمس اظهار داشت: زمانی كه شمس با مولانا حركت می كرد، به مولانا گفت شیخ الشیوخ هوس شراب كردم ولی مولانا انكار كرد و گفت من نمی توانم برای تو شراب تهیه كنم. شمس گفت اگر مرا دوست داری باید برای من شراب تهیه كنی. این حرف شمس یعنی هر آنكس را كه دوست داریم یا می پرستیم، باید برای او از همه چیز خود بگذریم. وقتی مولانا در راه حركت می كرد تا برای شمس شرابی تهیه نماید، در راه او افرادی به ظاهر دینی گردش حلقه زدند و به او این انگ را زدند كه شیخ ما رفته در فلان منزل و برای خود شراب تهیه كرده. در همین حین شمس رسید و اظهار داشت: آی مردمی كه تهمت می زنید، آیا دیده اید كه مولوی این كار را انجام بدهد؟ در واقع تنها می خواست به مولانا این درس را بدهد كه آن هایی كه پشت سرت نماز می خوانند، به كوزه ای تو را می فروشند و برای حركت در راه حق به فكر حرف مردم نباش و از همه چیز خود بگذر. در راه حق فقط باید حضرت حق را نگاه نماییم و غیر خدا همه چیز باطل و عبس است. این نحوه فكر و توجه به اسماء حق در میان مراكز علمی و آموزشی باید گسترش پیدا كند.
در ادامه این مراسم اسدیان عضو انجمن زبان شناسی اروپا به عرضه مباحثی در ارتباط با بحث زبان شناسی و چگونگی شكل گیری خلقت انسان پرداخت و با عرضه خاطره ای از آشنایی او با دكتر علیزاده اظهار داشت: دكتر علیزاده استاد ما بود، مردی شریف و انسانی اهل تفكر و تعمق بود.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب