در سوگ عیسی ی مسلمان یادداشتی از عباس خامه یار
به گزارش نور معرفت عباس خامه یاردر یادداشتی نوشت: شرایطی كه وبای خانمان سوز كرونا، جان دوستان را یكی بعد از دیگری می گیرد، امروز برادر ارجمندم جناب عیسی رضازاده عزیز، یكی از مدیران باسابقه و باتجربه، متدین، فكور، خوش كردار و نیك رفتارِ حوزه فرهنگ بین الملل، بعد از سپری كردن یك دوره بیماری كوتاه مدت، اما سخت در خانه ابدی اش آرام گرفت.
به گزارش نور معرفت به نقل از ایسنا در ادامه این یادداشت آمده است: افتخار آشنایی من با این بنده مخلص خدا به ۳۵ سال پیش بر می گردد، سال های تب و تاب تحولات بنیادین داخل و شرایط سختی که لزوم معرفی فرهنگ، تمدن و ارزش های والای کشور و انقلاب به جهانیان اجتناب ناپذیر می نمود.
وی نقش قابل توجهی در شکل گیری نظام تبلیغی و فرهنگی برون مرزی کشورمان ایفا کرد و در همه دوران خدمت اش با عشق به اسلام ناب و اهل بیت(ع) و با تاکید بر اندیشه های تقریبی و وحدت بخش امام راحل(قدس سره) و با شناخت عمیق نسبت به مبانی تمدنی و مفاخر فکری، ادبی و هنری ایران زمین، مقتدرانه، عاشقانه و مجدانه با دانش خود و تسلط به زبان «قوم» ها به معرفی آن در سطح جهان پرداخت.
«عیسی» که همواره با مزاح و لطیفه گویی، نامش را بعنوان نماد و سمبل گفتگو و نقطه مشترک اسلام و مسیحیت مطرح می کرد، در حوزه گفت وگوها و گفتمان های دینی، سخت تلاش می کرد که سه «دوره سمپوزیوم بین المللی اسلام و مسیحیت» او و تدریس آن با عنوان «مقدمه ای بر اسلام شناسی» با همکاری دانشکده الهیات دانشگاه آتن، از آن نمونه هاست.
زنده یاد رضازاده چه در دوره های مدیریتی اش در سطوح مختلف در مرکز و چه در دوره مأموریت های خود بعنوان نماینده نظام فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای ترکیه، یونان، هند و حتی پیش از آن و هنگام تحصیل بعنوان عضو فعال «انجمن های اسلامی دانشجویان ایرانی در آمریکا و کانادا» منشأ خدمات بسیاری بود و همیشه تلاش می کرد خدمات فرهنگی و انسانی خویش را در همه زمینه ها به مخاطبانش به زیباترین شکل عرضه نماید.
مطالعات گسترده وی در حوزه های علوم قرآنی، فلسفه، تاریخ و برخورداری از ذوق و توانمندی بالا در رشته های هنری بخصوص نقاشی و فیلم سازی بر توانمندی هایش می افزود.
او که از نیروهای نسل اول انقلاب بود، تا آخر عمر به آرمان های امام راحل و ارزش های اصیل اسلامی در زندگی خود وفادار ماند.
خصائص اخلاقی و منش ستودنی و مؤمنانه «عیسی» هیچگاه از یادها فراموش نخواهد شد. چون که بدون تکبر و خودبرتربینی و با چهره ای شاداب و خندان، همواره تسکین دهنده و آرام بخش دوستان و همکاران و همراهان خود بود.
در سال های اخیر و قبل از بازنشستگی اش، اینجانب و همکارانم در معاونت توسعه روابط فرهنگی بین المللی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی این توفیق را یافتیم تا از ایشان در کسوت «مشاور معاونت» بهره ها ببریم. او خالصانه و مخلصانه، انبوه تجربیات سالیان سال خود و داشته ها و اندوخته هایش را با بسته بندی های زیبا، بیانی گویا و با منطق و استدلالی والا، عرضه می داد و تشنگی همگان را سیراب می کرد.
جلسات شورای معاونت با صوت دلنشین و قرائت کلام الله مجید وی آغاز می شد و با لطیفه گویی هایی پُرمغز او آخر می یافت.
این ضایعه اسفناک و غم بار بر خاندان معزز رضازاده و بخصوص همسر مکرم و فرهیخته اش سرکار خانم دکتر ناظرزاده کرمانی، استاد دانشگاه الزهراء و فرزندانش تسلیت باد.
روحش شاد و یادش همواره گرامی باد.
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب