گفت وگو با آیت الله ابوالقاسم علیدوست
بررسی تجمع در مقابل درهای بسته حرم اهل بیت(ع)
به گزارش نور معرفت یك عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به بررسی علل تجمع در مقابل درهای بسته حرم اهل بیت(ع) پرداخت و اظهار داشت: آیا دارالشفاء بودن به مدلول این است كه كاركرد دارو و پزشكان را نادیده بگیریم و بگوییم هر كسی مریض شد به حرم برود و دعا بخواند؟ این رفتار مغالطه است.
آیت الله ابوالقاسم علیدوست در گفت و گو با ایسنا، درباره تجمع در مقابل درهای بسته اماكن زیارتی كه بستن آنها برای مقابله با شیوع ویروس كرونا انجام شده است اظهار نمود: در رابطه با حادثه ای كه این چند روز در مشهد مقدس و قم رخ داد بنده خیلی اصرار ندارم نام این رفتار را هتك حرمت بگذارم یا این كه بگویم عده ای درها را شكستند و خواستند بی احترامی كنند، چونكه خود این می تواند یك فضاسازی منفی را در اختیار رسانه های معاند قرار دهد تا آنها از این مساله استفاده كنند.
وی در ادامه با طرح این مساله كه این رفتار دارای چند بعد است بیان كرد: بعد اول این حادثه فقهی، بعد دوم اجتماعی و بعد سوم سیاسی است. از نظر فقهی بعنوان یك كارشناس می گویم این رفتار به هیچ وجه قابل دفاع نیست، چونكه این تصمیم با پشتیبانی و حمایت نهادهای مربوطه و نظر مقام معظم رهبری، علما و اساتید بزرگ صورت گرفته است كه علاقه آنها به زیارت از آن هایی كه این اقدام را انجام دادند كمتر كه نیست هیچ، حتی بیشتر هم هست.
آیت الله علیدوست اضافه كرد: این رفتار از نظر فقهی به هیچ وجه قابل دفاع نیست. این نخستین بار نیست كه این امر رخ می دهد و رسم غلطی است كه افراد فكر می كنند با تجمع و برهم زدن می توانند به خواست خود برسند و این مورد مصادف شد با بسته شدن درهای حرم دوده (ع).
این عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اظهار نمود: بعد اجتماعی موضوع مساله ای است كه به ما این فرصت را می دهد تا این رفتار را از بعد دیگری نیز بررسی نماییم. بسیاری از افرادی كه در این تجمع بودند شاید سال های سال نمازهای بامداد و یا زیارت هایی را در این اماكن مقدس داشتند و وقتی یك دفعه با چنین حادثه ای مواجه می شوند جوششی در درون آنها صورت می گیرد. اگر این افراد را با این نگاه بنگریم می توانیم بین آنها و عده ای وابسته فرق قائل شویم.
او اضافه كرد: همان گونه كه اشاره شد ما می توانیم این رفتار را هم از بعد جامعه شناسانه و لطمه شناسانه بررسی نماییم كه بعد از این مسئولین حرم و تصمیم گیرندگان برای موارد مشابه یا اگر این قضیه ادامه پیدا كند این مساله را درنظر بگیرند و فكری كنند كه پاسخ این احساسات را به صورت كارشناسانه و با رعایت بهداشت و موارد پزشكی نیز بدهند.
آیت الله علیدوست اظهار داشت: در ارتباط با این مساله مساله سومی نیز وجود دارد و آن بعد سیاسی این رفتار است. شاید عده ای خواسته باشند از این امر سوءاستفاده كنند. این مساله را هم نباید نادیده گرفت. البته در ارتباط با رفتار آنها نهادهای مربوطه باید تصمیم گیری كنند نه این كه ما در خیابان دادگاه تشكیل داده و شعار بدهیم. هر موضوعی باید از دروازه عدالت و شریعت مورد بحث و بررسی قرار بگیرد.
او اضافه كرد: در این امر رسانه ها می توانند موثر باشند و سفارش بنده به آنها این است كه موضوع را همه جانبه ببینند. همین طور نهادهای مربوطه همچون قوه قضاییه اگر برای شان ثابت شود كه این مساله بعد سیاسی دارد اساسا باید به این رفتار پاسخ بدهند. اگر افرادی بوده اند كه می خواستند فرمایش رهبری و مراجع را سبك كنند و فتنه ای برپا كنند حتما باید رسیدگی شود. بنده از هیچ جریان و شخصی دفاع نمی كنم، اما می گویم در تمام موارد، عدالت، انصاف و شرع را باید درنظر بگیریم. این رفتار رفتار غلطی بود و قابل دفاع نیست و باید عاقلانه با آن برخورد شود.
این عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم افزود: نكته دیگری كه باید درنظر بگیریم این است كه هر رفتاری علت و معلولی دارد كه باید آنرا بررسی نماییم. این رفتار یك شبه به وجود نیامده، بلكه در اثر زمان پیدا شده است و می توانیم بگوییم این رفتار دو منشأ دارد؛ اول این كه شاید طوری حركت كرده ایم كه افرادی فارغ از قانون بتوانند حرف بزنند و به هدف شان برسند و این خیلی ناگوار است؛ این كه فردی قانون را بشكند و به نفع خود به پیش ببرد. بنا نیست هر چیزی كه در كشور وضع می شود به نفع ما باشد. باید در مسائل اجتماعی مصالح و منافع جمع را بپذیریم. اگر در خیابان دادگاه تشكیل بدهیم و شعار بدهیم این یعنی جامعه از اخلاق خارج شده است. قانون محور بودن جزء اصولی است كه باید توجه ویژه ای به آن داشته باشیم.
او اظهار نمود: نكته دیگری كه به صورت ویژه باید به آن بپردازیم این است كه یك سری جابه جایی نهادها و سپردن یك سری كارها به برخی نهادها كه برای آن امر نیستند موجب می شود كه مشكل درست حل نشود. ما همیشه حرم دوده (ع) را دارالشفاء می دانیم و معتقدیم هزاران انسان در طول تاریخ در این اماكن متبركه شفا پیدا كرده اند و برای آن سندیت داریم؛ اما آیا این دارالشفاء بودن به مدلول این است كه كاركرد دارو و پزشكان را نادیده بگیریم و بگوییم هر كسی مریض شد به حرم برود و دعا بخواند؟ این رفتار مغالطه است.
آیت الله علیدوست تصریح كرد: پیامبر (ص) و تمام دوده (ع) همه به پزشك بازگشت می كردند. پیامبر اسلام (ص) به دو علم؛ دانش معارف دینی و دانش پزشكی و پیراپزشكی توجه ویژه ای داشتند. این یعنی این كه پیامبر (ص) و در مجموع دین اسلام برای رشد و ترویج علم همواره برنامه داشته اند. هیچ كجا نداریم كه اگر فردی مریض شد بنشیند و فقط دعا كند. دوده (ع) می گویند در كنار دعا باید تدابیر پزشكی را نیز رعایت نماییم.
او اضافه كرد: شفیع بودن فقط جزء اعتقادات شیعه نیست، بلكه تمام ادیان توحیدی و حتی ادیان ساخته دست انسان همچون هندوئیسم به موضوع شفا و شفاعت اعتقاد دارند. بعضی از كسانی كه به معنویت معتقدند نباید جابه جایی نهادها را داشته باشند؛ مثلا بگویند معنویت برود كنار و فقط پزشكی باشد و یا این كه پزشكی برود كنار و فقط معنویت باشد.
آیت الله علیدوست همین طور درباره نقش معنویت و پزشكی اظهار داشت: در طول سال ها متاسفانه برخی افراد به حرف هایی كه زده اند توجه نكرده اند؛ مثلا گفته اند شما فقط این دعا را بخوان، مریضت شفا پیدا می كند و یا قرض و یا سایر اموری كه مد نظر فرد است درست می شود. اما برای فرد تشریح نكرده اند این دعا باید در كنار مسائل پزشكی و یا فعالیت انسانی باشد. متاسفانه گاهی در سیاست گذاری ها ما هم بر موج سوار می شویم. امیدواریم این حوادث روی خیرش این باشد كه ما به قانون اهتمام بیشتری داشته باشیم و در انتقال مفاهیم دینی دقت لازم را داشته باشیم و ندانسته حرفی نزنیم.
او اضافه كرد: در ادای مفاهیم دینی باید همه جانبه به موضوع نگاه نماییم و وقتی حرفی را درباره هر موضوعی می زنیم باید همه جانبه بودن آنرا در نظر بگیریم. اگر از معنویت می گوییم نباید پزشكی را زیر سوال ببریم و اگر از مسائل پزشكی صحبت می نماییم نباید معنویت را زیر سوال ببریم.
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب