چطور می توان از قید دنیا رها، و به خداوند منان نزدیک شد؟
به گزارش نور معرفت، دنیا و مال دنیا که محل و وسیله زندگی انسان است، وضعی معماگونه دارد، چونکه رسیدن یا نرسیدن به آن، در زندگی آدمی و هستی و حالات او اثر دارد. اگر مال دنیا به دستش نیاید، دچار فقر می شود که همسایه‌ی نزدیک و دیوار به دیوار کفر است.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسخ های استاد شیخ حسین انصاریان را به پرسش های مطرح از جانب جوانان می خوانید:
در نتیجه فقر، انواع حالات دیگر از ناامیدی، اندوه و غم، احساس و سستی و خواری، شک و تردید درعقاید، عجز و ورشکستگی در وی پدید می آید و او را به اعمالی چون تکدی، طراری، فریب، خیانت، حیله ودروغ و گاهی به اعمالی برخلاف مروت و عفت می کشاند!
اگر همان دنیا به دستش بیاید و خویش را موفق بداند، احساس بی نیازی می کند مغرور می شود و طغیان می ورزد! در آن صورت هم انواع حالات روحی از تکبر و جاه طلبی، حق ناشناسی و بی اعتنایی و طمع فراوان ونارضایتی دائمی در وی پیدا می شود و او را به انواع کارها از قبیل تعدی از حد خود، تجاوز به حقوق دیگران، ظلم و ستم، فتنه گری، فساد و عیاشی و فاسد نمودن زنان و مردان برای رسیدن به اهداف و مقاصد پلید خودمی کشاند.
ازاین رو نه بهره مندی انسان از دنیا و آنچه در آن است، انسان را به خدا نزدیک می کند و نه محرومیت ازآن، بلکه توجه نمودن و بها دادن به هر چیزی به اندازهء خودش و موقعیت و جایگاهش و به میزانی که درسعادت و خوشبختی دائمی انسان نقش دارد، سبب ارتقاء معنویت و تقرب به ذات احدیت می گردد. درنتیجه در دنیای پرهیاهوی و در عصر.
دنیا از منظر اندیشمندان و در معارف اسلامی دو جنبه دارد: ممدوح و مذموم. اگر با دید کشتزار و تبعی به دنیا نگریستیم (نه با نظر استقلالی ) و در اندیشه و عمل باور داشتیم و تصدیق نمودیم که در ماورای دنیا، زندگانی جاویدی است که دنیا منزل یا گذرگاه و پلی برای رسیدن به آن جا پیش نیست و بدن ها مرکبی برای پیمودن این منزل است، قید دنیای مذموم را زده ایم و به تعبیر امیرالمؤمنین (ع ) سه طلاقه اش کرده ایم و به دنیای ممدوح دست یافته ایم.
دنیایی که علی (ع ) در مدح آن می فرماید:
دنیا سجدگاه دوستان و محبان خدا، نمازگاه فرشتگان الهی، فرودگاه وحی خدا، و جایگاه تجارت دوستان خدا است که در آن رحمت خدا را به دست آوردند، و بهشت را بسود بردند..>.
اما اگر با دید استقلالی به آن نگریسته شود و آنرا هدف و مقصد قرار دهد و لذات آنرا سعادت حقیقی بپندارد، یا همانند هدف اصلی و سعادت حقیقی با آن معامله کند، با اینکه چنین عقیده ای نداشته باشد، به دنیای مذموم دست یافته و خویش را در چنگال آن گرفتار نموده است.
دنیایی که علی (ع ) در مقایسه با آخرت می فرماید:
در جای دیگر می فرمایند:
آگاهی از حقیقت دنیا که سرای فانی است و هیچ چیز در آن برقرار نمی ماند و همه چیز آن بوی فنا و تغییرمی دهد و رنگ مجازی دارد، هم آگاهی از آخرت که سرای باقی و جاودانی است و لذت و سرور و عذاب و همه چیز آن حقیقی و واقعی است، نخستین قدم برای ترک دلبستگی به دنیا است.
منبع: نور معرفت
مطلب نورمعرفت را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان نورمعرفت در مورد این مطلب