نهج البلاغه، منشور انسانیت
حکمت پنجاه و نهم ارزش نصیحت و نصیحت کننده
به گزارش نور معرفت، قم هنگام ترساندن و برحذر داشتن نسبت به خطرات نه تنها ناراحت نشوید، بلکه آنرا به منزله یک بشارت برای خود تلقی کنید.
در حکمت ۵۹ نهج البلاغه آمده است: «مَنْ حَذَّرَکَ کَمَنْ بَشَّرَکَ؛ کسی که تو را (از اموری که خطرناک است) بترساند همچون کسی است که به تو بشارت دهد (به اموری که مایه سرور و شادمانی است)»
حجت الاسلام شکیبایی در گفتگو با ایسنا به تشریح حکمت ۵۹ نهج البلاغه امیرالمومنین (ع) پرداخته که شرح آن زیر آمده است:
در مصادر نهج البلاغه در ذیل این حدیث شریف افزون بر ذکر مدارک، نکته قابل توجهی آمده که می گوید: تحذیر شناساندن انسان به چیزی است که مصلحت وی در آن است و زیان و خطر را از او دفع می کند و این که امام می فرماید چنین کسی مانند کسی است که به تو بشارت می دهد مفهومش اینست که باید از این هشدارها همان گونه خوشحال شوی که از خبرهای مسرت بخش خوشحال می شوی و باید از چنین کسی همان گونه تشکر کنی که از بشارت دهنده تشکر می کنی، چونکه او اگر خیر تو را نمی خواست به تو اخطار نمی داد و از افتادن در شر برحذر نمی داشت.
تحذیر به معنای ترساندن و اخطار دادن در مقابل خطرات قطعی یا احتمالی است و تبشیر به معنای بشارت دادن در مقابل پیروزی هاست.
از آنجائیکه پرهیز از خطرات خود یک پیروزی بزرگ است امام می فرماید: کسی که تو را از خطر و ضرر قطعی یا احتمالی برحذر می دارد مانند کسی است که تو را بشارت دهد به اموری که مایه شادمانی توست. بنابراین، دوستان خوب کسانی هستند که هم انسان را نسبت به پیروزی ها دلگرم سازند و هم نسبت به خطرات آگاه نمایند و اینکه یکی از حقوق مومنان بر یکدیگر نصیحت شمرده شده اشاره به همین گونه هشدارهاست، بلکه گاه می شود برحذر داشتن و اخطار دادن به خطرها اثرات مهم تری از بشارت ها دارد، چونکه بشارت دهنده بسیار می شود که به کارهای نیک انجام شده و پیروزی ها بشارت می دهد، بشارتی که تغییری در سرنوشت نخواهد داشت؛ ولی تحذیرکننده همیشه قبل از خطر اخطار می دهد و چه بسا سبب برطرف شدن خطرات مهمی می گردد.
پیام این گفتار حکیمانه مولا اینست که هنگام ترساندن و برحذر داشتن نسبت به خطرات نه تنها ناراحت نشوید، بلکه آنرا به منزله یک بشارت برای خود تلقی کنید.
در حدیثی در کتاب شریف کافی از امام باقر (ع) می خوانیم که به یکی از یاران خود فرمود: «اِتَّبِعْ مَنْ یُبْکیکَ وهُو لَکَ ناصِحٌ وَلا تَتَّبِع مَن یُضحِکَکَ وَهُو لَکَ غاشٍّ؛ از کسی پیروی کن که تو را می گریاند ولی خیرخواه توست از کسی که تو را می خنداند اما به تو دروغ می گوید و حقایق را وارونه نشان می دهد، پیروی مکن».
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب