مجله مهر پای صحبت واكسی صلواتی حرم امام رضا (ع)؛
پادشاه هم بشوم، واکس زدن کفش زوار را کنار نمی گذارم!
نور معرفت: هرکسی با دلش زندگی می کند، نه با پول و ثروت و اموالش. چه بسا کسی گوشه یک خانه نمور، حال بهتری از یک پادشاه داشته باشد. علی هاشمی از همان آدم هاست. روایت این دست فروش باصفای مشهدی را بخوانید.
خبرگزاری مهر؛ گروه مجله: خبرنگار مجله مهر باشی و نگاهت به اطرافت نباشد، محال است. هر انسان، سوژه ای است که می توان به آن دقت کرد و رفتارش را تحلیل کرد. انسان ها عجیب ترین موجودان عالم اند و به واقع هر انسان جهانی است بنشسته در گوشه ای. به خاطر همین، دیدن آدم ها به من نشاطی توأم با حیرت و اعجاب می دهد. وقتی به آنها نزدیک می شوی، می بینی هر کسی رنگ خودش را دارد. همین تنوع رنگ ها و نیت ها و علایق و اراده ها و خواسته ها است که هر کسی را به سوژه ای خاص تبدیل می کند.
بگذریم. زیارت خداحافظی از مشهد بود و با عجله درحال خارج شدن از حرم بودم که ناگهان علی را دیدم؛ محجوب و ساده، با بساطی ساده تر، رو به حرم نشسته بود و کفش مردم را واکس می زد. نزدیک شدم، در او حال و هوایی دیدم که با وجود عجله ای که داشتم متوقفم کرد. دلم خواست برای باز کردن صحبت هم که شده کفش هایم را به دستش بسپارم.
صبح ها دست فروشی، شب ها واکس صلواتی
همانطور که درحال واکس زدن کفش های خاکی من است، از اسم و رسم و شغل می پرسم. جواب می دهد: من علی هاشمی متولد ۱۳۷۲ و بچه مشهدم. شغل اصلی ام دست فروشی است. گاهی وقت ها هم کنار حرم واکس صلواتی می زنم. تازه، یعنی حدود یک سال است که دست فروشی را شروع کردم. قبلش جاهای مختلف سر کار می رفتم و هر بار یک جا بودم، الآن خداراشکر اوضاع بد نیست و می دانم چکار کنم. بامداد ها دست فروشی می کنم. لیف و کیسه و جوراب و کفی و لوازم کفش می فروشم. درآمدش هم خوب است، یعنی می گذرانم. کم و بیش خدا می رساند. به همان کم راضی ام.
روزهای پنجشنبه، جمعه و روزهای تعطیل واکس صلواتی دارم
ازش خوشم آمده. از آنها نیست که سر و زبان دارند و حرف های جذاب و جالب می زنند. به زور ازش حرف می کشم. صداش بسیار کم است، به سختی می شنوم چه می گوید. از علی می پرسم چند وقت است که اینجا می نشیند و می گوید: حدودا یک سال پیش شب ۴۸ م، شب شهادت امام رضا (ع) یک انگیزه ای در من به وجود آمد که باید این کار را بکنم. نمی دانم؛ خود امام رضا (ع) یک شوقی در دل من انداخت و عنایت کرد. خیلی نمی توانم بگویم. ولی حدودا یک سال است که روزهای پنجشنبه و جمعه و روزهای شهادتی و ولادتی اینجا هستم. نمی توانم ساعت خاصی بگویم ولی هرچقدر که آقا لطف کنند اینجا هستم. کلاً خود آقا دعوت می کند. ما دعوت شده خود آقاییم.
در این مدت حتی قرض هایم را هم صاف کرده ام
علی ادامه می دهد: روزهایی که به حرم می آیم از کار دست فروشی درآمدی ندارم. خداراشکر در طول این مدت هم با مشکلی مواجه نشده ام که هیچ، حتی قرض و قوله ام را هم امام رضا (ع) صاف کرده. شاید باور نکنید ولی در همین مدت قرض هایی که داشتم را جور کرده و پرداخت کردم. خدا سلامتی بدهد به عشق مردم و امام رضا (ع) باز هم می آیم.
خوشحالم که با واکسی من زوار یاد اربعین می افتند
دوست دارم بدانم علی عزیز از این که روزهای تعطیلش را اینجا روبروی حرم و کنار زوار آقا می گذراند چه احساسی دارد. با همان کم حرفی خودش جواب می دهد: حسش را فقط خود آقا می داند. من فقط از همین خوشحالم کسانی که کربلا و اربعین رفتند، با حضور در اینجا یاد اربعین برایشان زنده می شود. در راه اربعین هم آدم های زیادی هستند که کفش زوار را واکس می زنند. من از این قضیه خوشحالم. البته خودم فقط یکبار قسمت شده که به اربعین بروم.
علی درباره ی واکنش زائرها می گوید: دعای خیر می کنند. دعاهایی که بیش از قبل مورد عنایت امام رضا (ع) قرار بگیرم. همین دعا برای من کافی است. البته خیلی وقت ها خود زوار وقتی کفش شان را واکس می زنم با اصرار مبالغی هدیه می دهند. از مبالغ کم تا صد هزار تومان و دویست هزار تومان. خلاصه زوار آقا لطف دارند.
پادشاه هم بشوم، واکس صلواتی حرم را کنار نمی گذارم
از این دست فروش باصفا می پرسم «اگر یک روز میلیاردر بشوی، ممکنست دیگر واکس صلواتی را کنار بگذاری؟». جواب می دهد: من از امام رضا (ع) می خواهم اگر میلیاردرترین آدم، حتی اگر پادشاه یک کشور هم شدم، اجازه دهد تا باز هم بیایم و کنار حرم و کفش زائرانش را واکس بزنم. از اول دهه محرم هم تا یکی دو روز پیش هر روز جلوی حرم بودم و کفش زوار را واکس می زدم.
او درباره ی نظر خانواده اش درباره ی این کار می گوید: خانواده ایراد می گیرند ولی من زیاد اعتنا نمی کنم و محل نمی گذارم. دوست دارم کنار امام رضا (ع) کار کنم. وقتی خیلی اصرار می کنند می گویم من کارم را دوست دارم، فقط می خواهم همین کار را انجام بدهم.
دوست دارم از مشهد برای زوار خاطره خوب بسازم
او یک آرزوی قلبی هم دارد و می خواهد با واکس صلواتی تصویر بهتری برای زوار به وجود بیاورد. خودش تعریف می کند: دوست دارم دل زوار نسبت به ما مشهدی ها کمی صاف تر شود و خاطره خوبی از مشهد داشته باشند. اینهمه گرانی و تورمی که در مشهد می بینند را روی نامردی ما مشهدی ها نگذارند.
حرف آخر علی هاشمی، دست فروش باصفا و همسایه امام رضا (ع) خطاب به زائرانی است که به مشهد می آیند. او می گوید: سفارش ام به همه زوار آقا این است که وقتی به مشهد می آیند اول بروند حرم امام رضا (ع). هرکس که می آید اول به جاهای دیگر می رود و کل مشهد و اطراف مشهد را دور می زند، بعد می آید حرم. سفارش می کنم اول به حرم بیایند، بعد اگر وقتی بود به جاهای دیگر بروند…
منبع: nooremarefat.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب