معنادارترین ازدواج جهان
نور معرفت: ازدواج علی و زهرا تا ابد زیبایی ازدواج را بیمه کرد، چونکه آن دو در حالی به زیر یک سقف رفتند که هستی ای جز یکدیگر نداشتند.
به گزارش نور معرفت به نقل از مهر، رسالت نوشت: دو جور می توان پدر بود. یکی به مانند آدم و یکی به مانند نوح. نسل بشر به آدم می رسد اما نوح نیز جای دیگر سرسلسله حیات بشریت است. این دو پدر، فقط همسایگان مزار مولا نیستند، بلکه همچون دو نمادند؛ آدم اول الأوصیاست او، نسل ائمه از نسل اوست، نسل ولایت، نسل عصمت، نسل انسانیت، و نوح است در میانه سیل ارتداد از اسلام. نگه دارنده نسل حق، نسل توحید و نسل اسلام از نابودی. هم هارون رسول است و هم موسی امت، دوازده چشمه نور شکافته به اشاره عصای اوست، و این نیل نجف تا کربلا جوشیده به اشاره عصای اوست. او، یوسف چاه های مدینه. که گه بر منبر امامت مسجد کوفه سلیمان می شود و گاه بر کرسی قضاوت داوود و سلیمان نبی پوزخند می زند تاج وتخت خود را، چشمش که به باب الثعبان می خورد. ابراهیم اگر بت شکن است و معمار کعبه، پس راستین ابراهیم علی است که بت شکن کعبه است و مولود کعبه.
که ابراهیم اگر کعبه را ساخت، کعبه ازبهر علی شکافت. یعقوب غم فاطمه، ایوب بی وفایی کوفه، زکریای زینب و حسین، ادریس منبر سلونی! آن شب که بجای رسول الله خوابید، تنها نه دشمنان که تمام کائنات او را با محمد اشتباه گرفتند، اما خود نبی الله در یوم الله مباهله همه را از اشتباه درآورد؛ که بس کنید بساط شعر و تشبیه را! پایین بکشید کرکره فهم این جهانی را! علی نفس من است! خود خود من است! به کدامین زبان بگویم؟ صلب در آسمان یک صلب بوده! و نور در آسمان یک نور بوده، در زمین دو تجلی یافته! ما دو نفریم اما آفرینشمان یک دفعه بوده! خضر راه سلمان و مقداد و ابوذر و میثم و عمار و کمیل و مالک، مسیح انگشتان به عدل بریده شده دزد، درراه حق بانام هر صد و چهل هزار نبی می شود خواندت، جوشن کبیر اسلام! مناجات شعبانیه رجب! دعای افتتاح خیبر! دعای سحر محراب! جامعه کبیره فضائل! دعای کمیل شب های جمعه کربلا! مناجات منظومه خورشید!خورشید بدر، مشتری رسول، زهره زهرا، کهکشان سخن! صورت فلکی اسد! الا ای زخم قلب امینی علی… آی طنین فریاد خمینی علی... ای مشکل گشای سیدعلی علی... مولای مولوی، معنای مثنوی، الا یا شرب مدام حافظ، باب عشق و جوانی سعدی، گلستان بلاغت... ای پدر عظمت... هرچه بزرگی نامت سنگین است، هرچه فهم مقامت ثقیل است و هرچه درک کیستی ات مغلق است، بر زبان جاری ساختن نامت مثل آب زلال خوشگوار و راحت است، هوای حرمت پر از حس خلاصی است، خواندن مدحت سبک کننده روح است. هرچه معرفتت مشکل علم شکافان است، عشقت قسمت دل های ساده است. چگونه هم سخنت مغز پیردانشمندان را سیراب می کند و هم لبخندت قلب کودکان را...
همچون قرآن در بین تمام کتاب ها
خورشید را تابه حال به چشم مادر نگریسته ای؟ ما زمینی ها، همه از خورشیدیم؛ جزئی از خورشیدیم. این یک بحث کاملاً نجومی است. یک سحابی باانرژی و حرارت بالایی به دور خود می چرخد تا در مرکزش هسته ای ایجاد شود که ما آنرا ستاره می خوانیم. در ابتدا که ستاره ای شکل می گیرد به شکل یک دیسک است. مرکزی متراکم دارد به مانند یک هسته و در اطراف آن توده ای از اجرام با حرارت فراوان به دورش می چرخند. با گذر زمان، این توده آرام آرام سرد می شود و پراکنده می گردد و از هسته خود جدا می شود. از دل همین توده سیاراتی شکل می گیرند که بعضی هایشان سنگی و برخی نیز از گازند. این داستان شکل گیری یک منظومه است. سیارات یک منظومه، غالباً زاییده اختر آن منظومه اند و خورشید، مادر همه ماست. مادر همه اجرامی که در این منظومه یافت می شود. من گمان دارم وقتی خداوند در هنگام معرفی پنج تن آل عبا می فرماید: «هم فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها» درست به یک منظومه اشاره دارد. منظومه ای که خورشید آن فاطمه است و شاعر آیینی مرحوم حبیب الله چایچیان به زیبایی اشاره کرده به این مفهوم که «در آل کسا محور شخصیت هاست؛ درخلال اب و بعل و بنوها زهرا.» چایچیان با تخلص شاعری حسان، این ابیات را در محضر عالم و عارف جلیل القدر مرحوم آیت الله بهاءالدینی می خواند و هنگامی که به این بیت می رسد، آقای بهاءالدینی ناگهان با صدای بلند می گوید حقیقت دارد، واقعیت دارد و حقیقت دارد… شاهد دیگر نقش محوری حضرت زهرا سلام الله علیها در بین ائمه همان حدیث امام عسکری مقابل السلام که «نحن حجة الله علی خلقه و فاطمة حجة الله علینا.»خداوند تمام مردم را با متر ومعیار دوده می سنجد و دوده علیهم السلام را با متر و معیاری به اسم فاطمه. گویی همه عالم صدفی است و دختر رسول الله مروارید آن. گویی همه عالم گلدانی است و همسر امیرالمؤمنین گل آن. همه عالم قابی است و مادر ائمه تابلوی نگارین آن. گویی همه عالم منظومه ای است و فاطمه زهرا خورشید آن. گویی لیلة القدر است در بین شب های سال... قدر او یک راز است، همان گونه که قبرش راز است. بر قلبش آیات امامت نازل شد. گویی قرآن است در بین تمام کتاب ها... ذات او مادری کردن است. چه برای پدر و چه برای همسر و چه برای همسایه و چه برای مسکین و فقیر و یتیم. همچون سوره انسان است در بین تمامی سوره های قرآن… اگر هیچ گاه شویی نمی پذیرفت و فرزندی نمی آورد نیز مادر بود؛ اگر هیچ گاه قدم به این جهان نمی گذاشت نیز مادر بود...
معنادارترین ازدواج جهان
سرانجام، معنای پدر بودن، بامعنای مادری زوج گردید. پدر تمام فضائل با مادر تمام فضائل زوج گردید. پدر امت با مادر خلقت زوج گردید. ازدواج علی و زهرا تا ابد زیبایی ازدواج را بیمه کرد، چونکه آن دو در حالی به زیر یک سقف رفتند که هستی ای جز یکدیگر نداشتند. این معنادارترین ازدواج جهان است.
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب