قاسم خانجانی :
خطبه فدكیه ادای دین صدیقه طاهره (س) به مسئله امامت و ولایت بود
به گزارش نور معرفت حجت الاسلام و المسلمین خانجانی، ضمن اشاره به عملکرد حضرت فاطمه(س) در دفاع از امام علی(ع) اظهار داشت: در جریان خطبه فدکیه حضرت زهرا (س) از راه این سخنرانی صدای خویش را به مردم رساندند.
حجت الاسلام و المسلمین «قاسم خانجانی» در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن اشاره به سیره حضرت فاطمه زهرا (س) در پشتیبانی از امامت و تبعیت از ولی خدا اظهار نمود: اساساً اقدام حضرت زهرا (س) در ماجرای خلافت بر مبنای وظیفه شناسی آن حضرت بود. به بیان دیگر فاطمه (س) با رفتن به مسجد و سخنرانی که بعدها به خطبه فدکیه مشهور شد عملاً از امامت و ولایت بر مبنای وظیفه به دفاع پرداخت.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه اظهار داشت: این رویکرد از جانب حضرت فاطمه (س) یعنی حضور در مسجد، ایراد خطبه و بیان نظرات، اهمیت والایی دارد. دخت مکرم رسولخدا (ص)، در این خطبه ابتدا با شهادت به وحدانیت خداوند و صفات منحصر به فرد باری تعالی سخنان خویش را آغاز می کند. در ادامه به مسئله بعثت و نبوت می رسد و با تفسیر مضاعفی این مورد را بررسی می کند، در این میان مبحث امامت و در حقیقت پشتیبانی از امام را مطرح و به حاضران القا می کند که هرکسی باید این احساس وظیفه را نسبت به امام زمان خود داشته باشد، به بیان بهتر بموقع سکوت کند، بموقع روشنگری داشته باشد و بموقع وارد میدان شود.
وی اظهار داشت: اساساً وقتی سیر اقدامات حضرت فاطمه (س) را بررسی می نماییم، شاهد می باشیم که در موقعیت های مختلف حتی پیش از هجرت در کنار پیامبر (ص) حضور داشت، در جنگ های مختلف همچون احد، خندق، خیبر نقش آفرین بود و بعدها هم همین مسیر را در کنار امام علی (ع) ادامه داد؛ البته اگر از همه این موارد هم بگذریم، پس از رحلت رسول خدا (ص)، زندگی حضرت فاطمه (س) شکل دیگری گرفت و حضور ایشان در جامعه نه فقط صرف خواندن خطبه بلکه با روشنگری جامعه ادامه می یابد.
حجت الاسلام و المسلمین خانجانی خاطرنشان کرد: حضرت فاطمه (س) در خطبه فدکیه مردم را خطاب قرار می دهند آن هم بگونه ای که متوجه شوند که باید در هر شرایطی نسبت به وظیفه خود هوشیار باشند، از طرفی پس از ماجرای ایراد خطبه فدکیه نقش حضرت قالب متفاوتی پیدا می کند و ایشان در مقابل خلیفه سکوت می کنند. برای مثال وقتی آن دو درخواست ملاقات با حضرت فاطمه (س) را دارند حضرت مخالفت می کند اما بعد تصمیم گیری را به حضرت امیر (ع) واگذارکرده و امام علی (ع) راه را برای ورود آن دو باز می کنند؛ اما حضرت فاطمه (س) ابتدا با آنها صحبت نمی کند و سپس اعترافی را از آن دو می گیرد بر این مبنا، که آیا این جمله رسول خدا (ص) را نشنیدید که فرمود: اگر کسی فاطمه از او راضی باشد من از او راضی هستم و هر کس فاطمه از او خشمگین باشد من از او خشمگین هستم؟ و بعد از که آن دو تأیید کردند. حضرت فاطمه (س) فرمود: پس بدانید که من از شما راضی نیستم، یعنی تکلیف آنها را روشن و مشخص کردند و با آن دو حالت قهر داشتند و آن دو با این وجود منزل حضرت را ترک کردند. این رویکرد حضرت یعنی اگر در جامعه احتیاج به فریاد هست، اگر احتیاج به سکوت هست باید وارد میدان شد.
وی با اشاره به اینکه باید بر مبنای وظیفه در هر دوره بعنوان یک مسلمان وارد میدان شویم، اضافه کرد: این درسی است که حضرت فاطمه (س) به ما می دهد، در جریان خطبه فدکیه حضرت از راه این سخنرانی صدای خویش را به مردم رساندند با این که می دانستند مردم در این حوزه عملاً کمکی نخواهند کرد، بنابراین در این خطبه مباحث گوناگونی مطرح شده است؛ چه اینکه اگر فقط بحث دادخواهی مطرح می شد قالب دیگری پیدا می کرد، این خطبه در واقع بحث فکری و نظری عمیق بود که در دل آن بحث ولایت و امامت هم قرار داشت.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه اظهار نمود: مهمترین خط تبیین حضرت در این خطبه بحث امامت است، به این معنا که باید امامت را با همه ابعادش تا آخر این مسیر که به ظهور امام زمان (عج) منتهی می شود در نظر بگیریم و صرفا به دوران خاصی که حضرت در آن زندگی می کرد منحصر نیست؛ از این جهت است که بحث امامت در این خطبه مبحث اصیل و دامنه داری است و صرفا خلاصه شده در یک دوران مشخص نبوده و در واقع چراغ راه برای آیندگان است.
منبع: nooremarefat.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب