سیدجواد میری:
ابن سینا لذت زندگی را در درك قوه ادراك انسان تعریف كرده است
نور معرفت: عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی درباره لذت زندگی در كلام ابن سینا اظهار داشت: ابن سینا لذت را به مانند یك مفهوم، به صورت ادراكِ حضوریِ قوه مدركه فرد تعریف می كند.
به گزارش نور معرفت به نقل از مهر، سیدجواد میری با حضور در برنامه سوفیا از شبکه رادیویی گفت و گو، با اعلان اینکه فیلسوفان و حکماً تلاش دارند مفصل بندی عقلی و نظری به انسان عرضه کنند، اظهار داشت: معنای زندگی از منظر عقلی، کار فیلسوفان است و سقراط می گوید زیستی که به همراه اندیشه نباشد، حیاتی انسانی نیست. وی در این زمینه نظریه ابوعلی را اینطور تشریح کرد: او سعادت را مطلوب به ذات و غایت لذاته معرفی می کند و آنرا شرط لازم و کافی برای معنادار شدن زندگی می خواند.
میری با طرح این پرسش که اساساً لذت به چه معناست، افزود: ابن سینا لذت را به مانند یک مفهوم، به صورت ادراکِ حضوریِ قوه مدرکه فرد تعریف می کند که کمال خیر در ذهن آن فرد بشمار می رود و البته این کمال و خیر به صورت ادراک حضوری است. ابوعلی سینا دو ساحت خیر و کمال را از عوامل بنیادین در مفهوم لذت می داند.
همچنین مهدی کمپانی زارع، کارشناس ارشد فلسفه و کلام اسلامی با اشاره به اینکه انسان در ساحت حس، خیال و وهم و عقل، لذت های متفاوتی را درک می کند، اظهار داشت: سلسله مراتب لذت اینطور است که با ادراک حسی نظیر خوردن و آشامیدن، خیالی مانند پیروز شدن در یک مسابقه، وهمی همچون فکر کردن به آرزوها و عقلی که بر آمده از حقایق هستی احساس می شود.
وی افزود: ملاصدرا می گوید لذت از جنس حضور عقلی است و با این توضیح، باید گفت انسان هر چه کمال یافته تر باشد، با لذت های متعالی و کامل تری روبرو است و اینجاست که انسان زندگی دیگری خواهد داشت.
کمپانی زارع این مثال را با ذکر کلامی از مولانا تکمیل کرد: او می فرماید بیشتر انسان ها به سبب ماندن در ساحت حس و خیال و وهم و نرسیدن به عالم عقل و عشق، نوعی مرگ باطنی را تجربه کرده و به خطا، آنرا زندگی می پندارند.
وی اضافه کرد: مولانا می فرمود آیا تابحال افرادی را دیده اید که یک گور را درون خود داشته باشند؟ بسیاری مواقع افرادی را می بینیم که به سبب افتادن در ملال خوردن و حس و جمع آوری مال به افرادی بدل شده اند که زندگی خوبی ندارند و حتی اگر قرآن می خوانند، جان کلام خدا را به دست نمی آورند.
در ادامه این گفتگوی رادیویی حجت الاسلام سیدمحمد ثقفی، استاد جامعه شناسی با اشاره به تقسیم بندی اخلاقی از لذت و الم اظهار نمود: در اینجا بحث سعادت و شقاوت مطرح می شود و این نکته را فارابی در مدینه فاضله مطرح می کند.
وی اضافه کرد: لذت و الم در باب اخلاق از طرف خواجه نصیرالدین تعریف شده و آنچه ملایم نفس است به لذت تعبیر شده و آنچه منافع نفس است و فرد از ان در رنجش است را بعنوان الم می دانند.
حجت الاسلام ثقفی اشاره کرد: برای لذت های حسی یکسری لذت های زودگذر به کار برده می شود اما در تقسیم بندی لذت روحی که دوام دارد و توأم با توجه است، علم و حضور رخ داده و بدین مفهوم است که فرد به نعمت وجود خود توجه کند و در حقیقت و به تعبیر قرآن به بصیرت می رسد.
وی اضافه کرد: لذت هایی نظیر خوردن و خوابیدن زود گذر است، اما لذتی مانند عیادت از یک دوست و رفع نیاز مادی اشخاص، لذتی ادامه دار پدید می آید چونکه هرگاه این مهم در نظر انسان نقش بندد، گویی همان حالت اولیه تکرار شده است.
منبع: nooremarefat.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب