با عنوان امام مهجور در عصر حیرت؛
مجله موعود ویژه دی و بهمن منتشر گردید
نور معرفت: 228 مجله موعود ویژه دی و بهمن با عنوان امام مهجور در عصر حیرت منتشر گردید.
به گزارش نور معرفت به نقل از مهر، شماره ۲۲۷- ۲۲۸ مجله موعود ویژه دی و بهمن با عنوان «امام مهجور در عصر حیرت» منتشر گردید.
برخی از مطالب و مقالاتی كه در این شماره می خوانید در ادامه معرفی می گردد.
سخن سردبیر؛ امام مهجور و بازداشته شده از عمل
هر یك از حضرات معصومان (ع) بسته به شرایط تاریخی و عصری كه در آن می زیستند و حوزه مأموریتی كه خداوند بر عهده شان گذارده بود، مستعدّ بلایایی می شدند. مهجوریت و خانه نشینی، حبس و اسارت، مهاجرت و غربت، ضربت و شهادت و سرانجام غیبت، هر یك به مثابه كرب وبلایی بودند كه آن اولیاءالله خودرا مهیّای آن ساخته و در كمال رضایت و صبر پذیرایش می شدند.
امام (ع)، صاحب الامر، صاحب السّیف، تحقّق بخش مقام خلیفة اللّهی و مجری احكام و حدود در بین جمیع مناسبات فردی و جمعی مردم بود (و هست) و از ین جهت، برای تحقّق بخشی به این شئون و مقامات، ناگزیر به انتظار و آمدن مردم به سویشان بودند. به همین علّت بود كه حضرت رسول مكرّم (ص) خطاب به امام امیرالمؤمنین (ع) فرمودند:
مَثَلُ الاِمامِ مَثَلُ الكَعبَهِ إِذ تُوتی وَ لایَاتی؛
مثل امام همانند كعبه است؛ مردم به سمت او می روند و نه او به سمت مردم...
آغاز عصر حیرت با آخرین نامه به آخرین نایب
هر چند شیعیان در هنگام رحلت نایب چهارم توقع داشتند كه بعد از او، نایب دیگری معرفی شود، امّا مهم ترین پیام علیّ بن محمّد به مردم این بود كه هیچ گاه نایبی بعد از من نخواهد آمد. در واقع، مهم ترین پیام نایب چهارم (ره) بعد از مرگ او آشكار شد. نامه ای كه آخرین نامه از امام عصر (عج) به آخرین نایب خاصّ خویش بود و خبر از غیبتی طولانی با مدّتی نامعلوم می داد.
شاید بتوان یكی از دلیلهای خاتمه دوران غیبت صغرا را اختناق شدید در آن زمان و تعقیب و مراقبت دستگاه حكومت عبّاسی از عموم شیعیان و علما و بزرگان آنها دانست؛ به شكلی كه نایب چهارم امام زمان (عج) نتوانست فعّالیت اجتماعی چندانی از خود نشان دهد و انتظار نمی رفت این وضعیت به این زودی ها به سر آید و چنانچه امام (عج) پس از نایب چهارم، نایب دیگری انتخاب می نمود، موقعیت او نیز بهتر از نایب چهارم نمی توانست باشد.
به عبارت دیگر، قدرت ظاهری امام كه بدان وسیله می توانستند تا حدودی امور ظاهری شیعیان را در دست بگیرند، در همین مقطع زمانی به پایان رسید و بدین ترتیب، دوران غیبت كبرا آغاز گردید...
امام مهدی (عج) و سنّت های فراموش شده
آیت الله سیّد مهدی میرباقری
در نشست ۱۳۵ از سلسله نشست های ماهانه فرهنگ مهدوی كه در تاریخ دوم آبان ماه ۱۳۹۸ برگزار شد، آیت الله سیّد مهدی میرباقری با موضوع «امام مهدی (عج)، سنت های فراموش شده و احكام تعطیل مانده الهی» به سخنرانی پرداختند كه مشروح این سخنرانی در این شماره از مجله موعود به چاپ رسیده است.
گفتنی است سلسله نشست های ماهانه فرهنگ مهدوی، آخرین پنجشنبه هر ماه و به همت مؤسسه فرهنگی هنری موعود عصر، در حوزه هنری تهران انجام می شود.
فراماسونری در ایران (۲)
ایرانیان و فراماسونری هندوستان
اسماعیل شفیعی سروستانی
پیش از آنكه از ایرانیانی كه رسماً عضویت در لژهای ماسونی را پذیرفتند ایرانیان برای اوّلین بار، از رهگذر رفت و آمد به «هندوستان» با «فراماسونری» آشنا شدند.
دكتر عبدالهادی حائری، درباره اولین ایرانی كه به جرگه فراماسون ها پیوست، می نویسد:
تا آنجا كه ما آگاهیم، اولین ایرانی كه در ایران می زیست و به سازمان های دولتی ایران هم وابستگی داشت و خود به جرگه فراماسونرها پیوست، «عسكرخان افشار ارومی» بود. وی كه از سركردگان بود، در سال ۱۲۲۳ ه. ق. / ۱۸۰۸ م. با تدارك و سازمان تمام به سفارت «فرانسه» مأمور شد كه «با نامه محبّت آمیز مؤالفت طراز» فتحعلی شاه قاجار و نایب السّلطنه اش، عبّاس میرزا نزد ناپلئون رفته و پیوند دوستی ایران و فرانسه را استوار سازد تا ایران بتواند در مقابل درازدستی های «روسیه» تزاری كه چند سال بود به روشی فراگیر و گسترده شروع شده بود، ایستادگی كند...
دستگاه خلافت و داستان سرایان اسرائیلی
یكی از ریشه های اصلی و مهمّ نشر و گسترش اسرائیلیات و احادیث جعلی در بین مردم، شیوع قصّه خوانی و آزادی عمل داستان سرایان در پناه دستگاه خلافت خلفا و دولت اموی بوده است. آزادی عمل قصّه خوانان در شرایطی بوده است كه نگارش و نقل احادیث و سنّت پیامبر اكرم (ص) از طرف خلفا، خصوصاً با فرمان رسمی خلیفه دوم، منع می شده است.
گفته شده كه قصّه خوانی در زمان پیامبر اكرم (ص) و ابوبكر وجود نداشته و از زمان خلیفه دوم و با اجازه او آغاز گردیده و به تدریج ادامه و گسترش یافته است. رواج داستان سرایی در زمانی بوده كه قصّه خوانان و پندآموزان، دین و باورهای دینی را دستمایه تجارت خود ساخته، حدیث را وسیله ای برای امرار معاش خود و برآوردن خواسته های حاكمان قرار داده بودند.
بدین ترتیب، آنان خیلی از افسانه های ملّت های قبل از اسلام، خصوصاً داستان های تاریخی دینی یهودیان را به نام تفسیر قرآن و به قصد تخریب یا تحریف مبانی اعتقادی، در لابه لای تعالیم اسلامی و تفاسیر قرآنی جای دادند...
نگاه راهبردی صهیونیست ها به كنترل ملّت ها با ابزار غذا
ردّپای راكفلر یهودی در كشاورزی ایران
در پی شكست سخت آمریكایی ها در جنگ «ویتنام»، استراتژیست های غربی دریافتند كه مقابله سخت، روشی غیركاربردی و پرهزینه برای سیطره بر ملّت هاست؛ پس سیاست های غرب به مواجهه نرم با این كشورها تغییر نمود و ابزارهایی برای كنترل غذا و دارو طرّاحی شد. هنری آلفرد كیسینجر، در زمان تصدّی وزارت امور خارجه ایالات متّحده، مسئول تیم مذاكره كننده این كشور برای خاتمه بخشیدن به جنگ ویتنام بود. او به همین مناسبت به همراه همتای ویتنامی خود، جایزه صلح نوبل را دریافت كرد.
كیسینجر در سال ۱۹۷۴ م. از طرحی موسوم به NSSM پرده برداشت. او «انرژی» و «غذا» را دو اهرم كاربردی كنترل ملّت ها معرفی نمود. او به آمریكایی ها اعلام نمود كه اگر نفت را كنترل كنند، دولت ها را تحت كنترل در می آورند و اگر غذا را كنترل كنند، مردم را تحت سیطره خواهند گرفت. به این ترتیب، نقش حیاتی برنامه ریزی برای كنترل غذا در نگاه صهیونیست ها روشن می شود.
با توجّه به سیاست كنترل غذا كه توسط كیسینجر عنوان شد، مطالعات عمیق و راهبردی روی بذرهای اصیل در كشتگاه های كهن، مانند «فیلیپین»، «هند» و «سوریه»، جزو علاقه مندی های ویژه بنیاد راكفلر قرار گرفت. كار در اختیار داشتن منابع بذر، توسط این بنیاد تا آنجا پیش رفته است كه برای در اختیار داشتن منابع بذرهای اصیل دنیا، مركز راهبردی بهنام «انبار بذرهای قیامت» در جزیره ای دورافتاده در مجمع «الجزایر سوالبارد نروژ» (نزدیك قطب شمال) راه اندازی شد كه بانك منحصر به فرد بذرهای جهان محسوب می شود.
در سال ۱۳۷۸ م. و در زمان وزارت عیسی كلانتری، وزیر وقت كشاورزی مدالی برای تقدیر از افرادی خاص طرّاحی شد. این مدال الان به «مدال طلای كشاورزی جمهوری اسلامی ایران» موسوم است. جالب است بدانیم اسكندری، وزیر جهاد كشاورزی دولت نهم از وجود این مدال ابراز بی اطّلاعی می كند! بدین سان به نظر می آید، اصل طرّاحی و اعطای این مدال توسط سیستم های شناخته شده در وزارت جهاد كشاورزی و برای پاسخ گویی به نیازهای داخلی طرّاحی نشده است. این مدال تابحال تنها به سه نفر اعطا شده است؛ اوّلین و دومین مدال در سال های ۷۸ و ۷۹ ه. ش. توسط عیسی كلانتری به نورمن بورلاگ و گوریو خوش اعطا شد. سومین مدال نیز خردادماه سال قبل به دست محمود حجّتی بر سینه ون مونتاگو نقش بست.
علاقه مندان برای تهیه این شماره از مجله موعود می توانند از اینجا اقدام نمایند.
منبع: نور معرفت
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب