سالروز میلاد با سعادت امام عسكری(ع)؛
آماده کردن مردم توسط امام عسکری(ع) برای پذیرش مساله غیبت امام عصر
به گزارش نور معرفت، دوران امامت امام حسن عسکری ضد السلام روزگار حساسی بود. حاکمان مستبد عباسی به خوبی آگاهی داشتند که شیعه در انتظار امامی است که از آن با عنوان قائم و منجی یاد می شود.
خبرگزاری مهر -گروه دین و اندیشه: امروز سالگرد میلاد باسعادت یازدهمین اختر تابناک آسمان ولایت امام حسن عسکری ضد السلام است. امام حسن عسکری (ع) در هشتم ربیع الثانی سال ۲۳۲ هجری در شهر مدینه الرسول چشم به دنیا گشود. پدر بزرگوار ایشان حضرت امام هادی (ع) و مادر ایشان بانویی دانا و پارسا بود که او را حدیث یا سلیل می خواندند. کنیه حضرت ابومحمد بود و مردم ایشان را به ابن الرضا (ع) می شناختند. بشارت به امامت آن حضرت سال ها پیش از ولادت ایشان در کلام ائمه اطهار (ع) داده شده بود. به عنوان نمونه، امام جواد (علیه السلام) در مورد امامت ایشان می فرمایند: «پیشوای بعد از من، فرزندم علی است. فرمان او فرمان من و گفتار او گفتار من و اطاعت از او اطاعت از من است. پیشوای بعد از او فرزندش حسن است.»
طبق منابع اسلامی یکی از کارهای مهم حضرت عسکری (ع)، زمینه سازی ایشان برای آگاهی شیعیان از چگونگی دوران غیبت و نحوه رابطه با حضرت مهدی (عجل الله فرجه) بود. در فضیلت و شناخت مهدی موعود (عج) احادیث فراوانی وجود دارد که از پیامبرخدا (ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) صادر گردیده است اما تاکید حضرت عسکری (س) بر این امر تاثیر بسزایی داشت. تدبیر امام حسن عسکری (ع) سبب شد شیعیان علاوه بر آن که با آثار و برکات ولی خدا در غیبت آشنا گردند، از معارف مهدویت هم به بهترین شکل ممکن آگاهی یابند. تمثیل های امام عسکری (علیه السلام) در مورد مهدی موعود و توضیح خصوصیت های بارز فرزند بزرگوار خود با استناد به آیات قرآن، حجت را برای همگان تمام کرد.
دوران حساس امامت امام عسکری (ع)
دوران امامت امام حسن عسکری ضد السلام روزگار حساسی بود. حاکمان مستبد عباسی به خوبی آگاهی داشتند که شیعه در انتظار امامی است که از آن با عنوان قائم و منجی یاد می شود، چونکه سال ها قبل امام صادق ضد السلام خطاب به گروهی که خدمت ایشان رفته بودند، چنین فرموده بود که بنی امیه و بنی عباس وقتی فهمیدند زوال قدرتشان به دست قائم آل محمد است، شمشیرشان را برای کشتن او به کار بستند. به سبب فشارهای بیش از پیش عباسیان بر امامان معصوم و آزار و شکنجه آنان و هم آماده نبودن جامعه برای پذیرش امامت امام مهدی (ع)، مشیّت الهی چنین تعلق گرفت که آخرین وصی پیامبر (ص) و ائمه (علیهم السلام)، حضرت مهدی موعود (ع) در غیبت فرو رود؛ تا وجود مقدسش از گزند حوادث زمان، مصون بماند، در فرصت مناسبی به میان مردم بیایند و مردم از وجود پرفروغ آن امام بهره مند شوند.
طبیعی است که مردم و جامعه باید آمادگی های لازم را پیدا می کردند تا مبحث غیبت امام را بپذیرند و گرفتار سردرگمی و انحراف در دین نشوند. از ین جهت، امام عسکری (ع)، با انجام اقداماتی حکیمانه، در راه زمینه سازی و آماده کردن مردم برای پذیرش امر مهم غیبت امام دوازدهم (حضرت مهدی (ع)) قدم های بسیار مؤثری برداشتند. رسول خدا صلی الله ضد و آله و ائمه معصومین ضد السلام هر کدام به شکلی به این امر خطیر پرداخته اند. تا جایی که ده ها حدیث از ناحیه پیامبر اعظم (ص) در رابطه با قیام قائم آل محمد (ص) وارد شده است و از ائمه (ع) هم اخبار بسیاری در این باب وارد شده است. اما نقش امام عسکری ضد السلام در حوزه سازی غیبت فرزندشان بی بدیل است. چون امر غیبت در رابطه با ائمه (ع) دیگر پیشینه نداشته و مختص به حضرت حجت ضد السلام است و درک و فهم این مساله برای همگان چندان سهل و آسان نیست،.
آگاه ساختن شیعیان از ولادت خاص حضرت حجت (عج)
امام زمان عجل الله تعالی فرجه در نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری متولد می شوند. باتوجه به نظارت و کنترل اطلاعاتی شدید دشمن، پنهان داشتن ولادت امام زمان عجل الله تعالی فرجه و همزمان، صیانت از جان شیعیان کار دشواری جلوه می کند. برای آنکه اوج کنترل دستگاه عباسی ضد امام حسن عسکری و شیعیان ایشان را فهم نماییم، علی بن جعفر می گوید هرگاه که امام در سامراء قصد داشت خویش را به دستگاه حکومت ارائه کند، ما می ایستادیم تا ایشان را ملاقات نماییم. روزی قرار بود امام (ع) را به دارالخلافه ببرند، در انتظار دیدن ایشان نشسته بودم که ناگهان توقیعی از ایشان به من رسید که در آن، فرموده بود «أَلَا لَا یُسَلِّمَنَ عَلَیَ أَحَدٌ وَ لَا یُشِیرُ إِلَیَّ بِیَدِهِ وَ لَا یُومِئُ أَحَدُکُمْ فَإِنَّکُمْ لَا تَأْمَنُونَ عَلَی أَنْفُسِکُمْ» یعنی زمانی که از مقابل شما عبور می کنم به من سلام هم ندهید و یا اشاره ای هم نکنید، چونکه شما در امان نیستید و با این امر، ارادت شما به من نشان داده می شود و جانتان به خطر می افتد. شرایط این قدر دشوار می باشد که حتی سلام بر آن حضرت ممکنست جان شیعه را در خطر بیندازد.
دو مساله مهم که شیعه در آغاز غیبت، با آن مواجه می شد؛ بحث ولادت و مساله غیبت بود چونکه شیعه در آستانه امامت حضرت مهدی (عج) با پدیده ای جدید به اسم غیبت حجت خدا روبه رو می شد (که در بطن آن شک به اصل ولادت نهفته بود) ابناء الرضا (ع) را بر آن داشت که از قبل، زمینه پذیرش این دو مساله را برای شیعیان هموار کنند و از وقوع آن خبر دهند.
اشاره به ولادت در عین رازداری همچون سیاست های ائمه درباب ولادت و غیبت امام هستند. بررسی مشکلات پیش روی مهدویت برای شیعیان در عصر امام زمان (عج) موجب شد ائمه ابناء الرضا (ع) تا آن جا که ممکن بود تلاش خویش را به کار گرفتند تا از وقوع شبهه بر این مساله ولادت پیشگیری کنند. طرح مساله مهدویت پیش از ولادت امام مهدی (عج) را میتوان دلیلی قوی بر این نکته دانست. از امام هادی (ع) درباب ولادت حضرت ولی عصر (عج) سوال شد؛ ایشان فرمودند: «صاحب این امر کسی است که مردم در ولادتش به شک می افتند». البته این نکته مهم می باشد که امام هادی (ع) اصولاً در معرفی امام حسن عسکری (ع) به عنوان جانشین مستقیماً و صراحتاً مطلبی عنوان نمی کردند و جانشینی محمد فرزند بزرگ تر خویش را صریحاً رد نمی فرمودند.
در روایتی آمده است حسن بن ایوب می گوید: ما با حدود چهل نفر از شیعیان که احمد بن هلال هم در میان آنها بود، در بیت امام عسکری (ع) حاضر شدیم تا در مورد امام بعدی از آن حضرت سوال نماییم. عثمان بن سعید عمری برخاست و اظهار داشت: می خواهم مطلبی بپرسم که امام عسکری (ع) به او اجازه نداد و بنابراین غضبناک برخاست تا از مجلس بیرون رود که امام از ما خواستند کسی از مجلس خارج نشود و پس از لحظاتی فرزندش که مانند پاره ماه می درخشید و بسیار شبیه آن حضرت بود، به ما نشان داده شد و امام او را به عنوان امام و جانشین پس از خود معرفی کردند.
منبع: nooremarefat.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب